Sabir Rustemxanli: “1937-ci ilin repressiya havası və ya yeni faşizm”.
Bu yazını yenidən paylaşmağa ehtiyac duydum
İctimai Televiziyada Anar Yusifoğlunun apardığı verilişə yarımçıq baxdım. Tanışlardan biri zəng vurdu, televizoru açdım. Bir dəstə tanınan, təcrübəli adam, millət vəkili dəvət olunmuşdu. Ölkə normal həyatını yaşayır, seçki də yoxdur, nə fövqəladə hadisə baş verib ki, bu adamlar belə təntənə və ya təlaşla bir araya gəliblər?
Baxdım ki, hamı bir- birinin sözünü kəsə- kəsə, həyacanla azərbaycançılıqdan danışır. Çox gözəl! Azərbaycançılıq ölkənin əsas ideoloji xəttidir, ona sayğı hər bir vətəndaşın borcudur. Lakin bu gün bu ideologiyanı təhlükə altına alan heç bir olay, hərəkət yoxdur. Onda bəs bu adamları çilədən çıxaran nədir?
Əsas mətləb budur! Son vaxtlar bəzi siyasi və rəsmi xadimlər durub-durduqları yerdə tez-tez qaşınmayan yerdən qan çıxarmağa çalışırlar. Biri deyir, “biz türk deyilik, hind-avropa…