Yad Qardaşlar…
(Əqidə-bu ağlın vicdanıdır. N.Şamfor, fransız yazıçısı.)
Cəmiyyətdə müsbət-mənfi imiclə tanınan bəzi siyasi yönlü qardaşlar haqqında çoxdan nəsə yazmağı düşünürdüm. Yenicə həbsdən çıxmış siyasi məhbus Qurban Məmmədovla görüşdükdən sonra isə bu yazını tezləşdirmək qərarına gəldim. Doğma qardaşı ilə əqidəcə düşmən olan birisi xalqa xeyir verə bilərmi? Görəsən, kim əqidəsini qardaşdan üstün tutur, kim şəxsi mənafeyini? Əlbəttə, burada yazılanlar mənim subyektiv fikirlərimdir və heç kəsi aşağılamaq mənasında başa düşülməməli, eləcə də, yersiz isterikaya səbəb olmamalıdır. Beləliklə, siyasətçilər, lakin əqidəcə yad qardaşlar:
Sərdar Cəlaloğlu-Qurban Məmmədov; Zərdüşt Əlizadə-Araz Əlizadə; Rüstəmxanlı qardaşları; Qənimət Zahid- Mirzə Sakit.
Elə əlifba sırası ilə başlayaq Qurban Məmmədov-Sərdar Cəlaloğlu qardaşlarından.
Qurban Məmmədov
Q. Məmmədov 3 dəfə, üst-üstə 8 il həbsxana həyatı yaşayıb. Savadlı, yüksək intellektə, natiqlik qabiliyyətinə malik şəxsiyyətdir. Əslinə qalsa, Qurban bəy bir hüquqşunas kimi 15-ci il Baş prokuror olan Zakir Qaralovdan da, 19 il Vəkillər Kollegiyasının sədri, ölkədə seçkiləri kütləvi saxtalaşdırmaqda peşəkar səviyyəyə qalxmış Mərkəzi Seçki Komissiyassının fəal üzvü Azər Tağıyevdən də, 20 ildən artıq daxili işlər naziri olan Ramil Usubovdan da çox millətinə ürəyi yanan, xalqının xoş gələcəyini düşünən insandır. Sadəcə, onun bir “eyibi” vardır – öz mənafeyi naminə rejimlərə yaltaqlanmağı şəxsiyyətinə sığışdırmır, haqqı nahaqqa vermir, ədalətli cəmiyyəti və ədalətli yaşamağı hər şeydən üstün tutur. Qurban bəy bizim ölkədə çox az hüquqşunaslardandır ki, Milli Azadlıq Hərəkatında fəal iştirak etmiş, cəsarətli mövqeyi ilə həmişə başqalarından seçilmiş, dəfələrlə şərlənədək həbs edilsə də bu günə qədər əqidəsindən dönməmişdir.
Qurban bəyin son həbsini xatırlayıram. O, həbs ediləndən bir neçə gün sonra biz, bir neçə hüquqşunas, onun ailəsinə təsəlli vermək üçün evinə getdik. Bu çox ağır məqamda belə onun həyat yoldaşı əsl inqilabçı xanımı kimi təmkinini pozmadan qonaqları ehtiramla qarşıladı, ”Biz buna öyrəşmişik, artıq bu Qurban bəyin 3-cü həbsidir” dedi və sonra da “ Valideyinləri əbəs yerə onun adını Qurban qoymayıb ki, onu xalqına qurban veriblər” dedi.
Əlbəttə, Allahdan başqa hamının nöqsanı vardır və Qurban bəy də nöqsanlardan xali deyildir. Əks tərəfdarlarının fikrlərinə görə, Qurban bəyin də siyasi tərcümeyi halında müəyyən səhvlər olmuşdur və buna bir misal kimi, 2003-cü il prezident seçkilərindəki çıxışları, prezidentliyə namizəd E. Məmmədovun fəaliyyətini həddindən artıq şişirtməsini göstərirlər. O vaxtlar E.Məmmədovun vəkili Qurban bəy izdiham qarşısında odlu-alovlu çıxış edərək namizədi o qədər yağlı təriflərə qərq edirdi ki, sanki xalqın xilaskarı ancaq və ancaq Etibar bəy ola bilərdi və guya “İşıqlı gələcək-Etibarla gələcək.” Hətta o vaxt natiqin tribunada arxada dayanan namizədə xitabən “Cənab prezident, bağışlayın ki, arxada dayanmısınız, mən də sizdən qabaqda durub çıxış edirəm” deməsi də bizim küyə gedən insanlar tərəfindən böyük coşqu ilə qarşılandı. O hadisələrin üstündən 11 il keçəndən sonra, indi əyri yazılan tarix bir daha sübut etdi ki, Qurban bəy fikirlərində necə də yanılırmış. 25 il bundan öncə Lefortovo həbsxanasında yatan və az qala xalqın milli qəhrəmanına çevrilən, 1992-1993-cü illərdə Əbülfəz Elçibəyin bir illik hakimiyyət rəhbərlərinin əllərinin qana batdığını iddia edərək hər addımda onları istefaya çağıran, gecə-gündüz meydan sulayan Etibar Məmmədov indi sanki qeybə çəkilmişdir. Vaxtilə milyonlarla azadlıqsevərin ümidgahına çevrilmiş bir insanın bu gün millətin başında turp əkən indiki iqtidarın qarşısında səsi alınmış, nəyə görəsə, siyasi fəaliyyəti qadağan edilmişdir…
Sərdar Cəlaloğlu
Bəri başdan deyim ki, Sərdar bəylə münasibətimizdə heç vaxt problem olmamışdır və çoxları kimi mən də o fikirdəyəm ki, o, vaxtilə cəmiyyətdə baş verən haqsızlıqlara qarşı ən fəal mübarizə aparan siyasi partiya sədrlərindən biri olmuşdur. Onu da deməyi vacib bilirəm ki, vaxtı ilə bu hakimiyyətdən ən çox zərbə alanlardan biri də məhz Sərdar bəy özü olmuşdur. O da qardaşı kimi müxtəlif vaxtlarda 3 dəfə qısamüddətli həbs olunmuş, 1999-cu ildə hökümət qüvvələrinin sifarişi ilə həyatına sui-qəsd edilmiş, nəticədə kəllə-beyin zədəsi almışdır. Bütün bu təhqirlərdən sonra onun indi müxalifət düşərgəsinin ünvanına yeri gəldi -gəlmədi ağır ittihamlar yağdırması, bununla da bir növ hakimiyyətin dəyirmanına su tökməsi, guya özünü konstruktiv müxalifət hesab edərək “müxalifət yoxdur” deyən hakimiyyətlə dialoqa can atması, hakimiyyətə qarşı əvvəlkindən tam əks mövqe sərgiləməsi , ”səni sevəcəyəm, sən sevməsən də” prinsipi ilə iqtidara yaxınlaşmaq cəhdi onu qardaşı Qurban bəydən köklü surətdə fərqləndirir. Prezidentin son əfv fərmanı Qurban bəy kimi günahsız həbs edilmiş 2-3 siyasi məhbusun azad edilməsi ilə yadda qalsa da, əslində günahsız, azad fikirlərinə görə həbsdə yatanların cüzi hissəsini əhatə etdiyinə görə elə də alqışa layiq deyildir. Buna baxmayaraq, Sərdar bəy bu yarımçıq əfv fərmanını lazım olduğundan da qat-qat yüksək qiymətləndirir, növbəti addımın, vəzifənin məhz müxalifətin olduğunu deyir. Ancaq Sərdar bəy də yaxşı bilir ki, YAP-ın hakimiyyəti dövründə bu ölkədə bütün vəzifələr çoxdan bölüşdürülüb, yəni: iqtidar nümayəndələri ölkəni çapıb talamalı, seçicilərin səsini oğurlayaraq seçkiləri kütləvi surətdə saxtalaşdırmalı, işğal olunmuş torpaqlar uğrunda yox, sərvət uğrunda vuruşmalı, müxalifətçilər isə buna etiraz səslərini qaldırdıqlarına görə həbsxanalara doldurulmalıdır.
Nə isə, başınızı çox ağrıtmayım, bu gün YAP, onun idarəçiliyindən olmazın müsibətlər görmüş Sərdar Cəlaloğlu haqqında indi yazmaq çox cansıxıcı və üzücüdür…
